۱۳۸۸ بهمن ۲۹, پنجشنبه

ترانه من

يه روز
دوروز 
سه روز
چهار روز
...
...
يك هفته
دو هفته
سه هفته
...
...
يك ماه
دو ماه
...
...
يك سال
شمارش بسه
جنگيدن بسه
انتظار بسه
ديوار كشيدن بسه
هر وقت خواستي بيا
هر وقت نخواستي برو
اگر هيچ وقت نخواستي
نخواه باشه 
من هستم
همان جايي كه بودم 
همان جا
ولي شايد نباشم. 




۵ نظر:

  1. من هستم ؛ همان جایی که بودم.

    آره الی ، اینو خیلی قبول دارم ، ما همیشه همون جا هستیم ، همون طور مهربون و با گذشت ، می بخشیم و فرصت میدیم ، ما همیشه در دسترسیم

    پاسخحذف
  2. .


    خيلي نااميد مي زني... جا من بودي چه ميكردي؟

    زندگي واقعا ارزش خيلي نگرانيها و دغدغه ها و به تبعش دردسرها رو نداره

    همين!

    .

    پاسخحذف
  3. .

    همه دختران ايراني يك دوره تلاطم روحي رو تو يك سن خاص تجربه ميكنند. معمولا بين سنين 19 تا 25. نمي دونم دقيقا اسمش رو چي بزارم ولي ميشه گفت به نوعي يك دوره گذاره. گذار از سبكسري جواني، غرور، اعتماد به نفس، ... ، به سمت پذيرش واقعتهاي اجتماع، سنت، عرف و ....

    نتيجه اين پروسه در انتهاي دوره، بسته به شرايط محيطي و تجربه و موقعيت هر فرد مي تونه متفاوت باشه. اينجاست كه شخصيت آينده يك دختر شكل ميگيره و اوني ميشه كه بايد تا آخر عمر باشه.

    فكر ميكنم (مطمئن نيستم) كه شروع اين پروسه در شما يه خورده عقب افتاده. نگران نباش. دوره اي داره كه تموم ميشه.

    .

    پاسخحذف
  4. eli delam tang shode bood vaghean..baghalet mikardamo zar mizadam..badesh mikhandidim..dge che khabara?che kar mikoni?az khodet begoo..

    پاسخحذف